Książka Oli Budzyńskiej „Dzieci i czas” to praktyczny poradnik dla każdej mamy, w jaki sposób zarządzać sobą w czasie w środowisku rodzinnym. Środowisko rodzinne jest wyjątkowo wymagające, ponieważ nieprzewidywalne. Nie jestem w stanie przyrównać tej nieprzewidywalności do niczego innego w życiu. To naprawdę level master. Środowisko pracy wydaje się przy tym bułką z masłem

Ola porusza w książce także tematy priorytetyzacji, odpuszczania, pozbycia się perfekcjonizmu, radzenia sobie z krytykiem wewnętrznym. Wspomina o planowaniu spontanicznym.
Książka opowiada również o tym jak uczyć dzieci zarządzania sobą w czasie, a nawet o tym jak radzić sobie ze szkołą. Na sam koniec Ola dzieli się swoimi sposobami na rodzinne ogarnianie w zakresie komunikacji, gotowania, sprzątania, prania czy podróżowania. Na deser dostajemy dostęp do platformy, na której znajdziemy pomysły na zabawy, które uwolnią nasz czas, polecane książki czy platformy e-lerningowe oraz szablony różnego rodzaju kalendarzy.
Całość napisana jest z charakterystycznym dla Oli humorem 🙂

Moje lekcje, które wyniosłam z tej książki to:

1. Z dzieckiem warto zacząć rozmawiać o planowaniu już wtedy, gdy ma 4 lata.
2. Nauka planowania to już rozmowa z dzieckiem na temat planu dnia, ile czasu będzie miało na zabawę, ile na odrabianie lekcji.
3. Warto pozwolić dziecku samodzielnie podjąć decyzję czy akceptuje dany rozkład zadań.
4. Warto wprowadzić raz w tygodniu spotkania rodzinne, na których będziemy planować nasz tydzień. Ważne, aby na koniec takiego spotkania działo się coś przyjemnego, tak aby dzieciom kojarzyły się te spotkania pozytywnie.
5. Warto zaplanować czas wolny, a także plan B czasu wolnego jeśli chcemy aby wyglądał tak jak chcemy.
6. Samodzielności nie da się uczyć inaczej, jak tylko pozwalając na nią. (Tą zasadę znałam już wcześniej, ta książka tylko potwierdza ta uniwersalna prawdę).
7. Stwórzmy dzieciom check listy, zamiast gderać co mają zrobić. Mam tu na myśli np. czeck listę co spakować do szkoły, co zrobić rano po przebudzeniu, a co po powrocie ze szkoły, co dokładnie zrobić podczas sprzątania pokoju itp
8. Szkoła to odpowiedzialność dzieci, a nie rodzica. Rodzic może pomagać, a nie wyręczać.

Jak jest u Was? Które z zasad stosujecie, a może któraś Was zainspirowała? Jakie macie swoje patenty na rodzinne ogarnianie? 🙂

Będzie mi miło jeśli podzielisz się ze mną swoim doświadczeniem